Olmamalı Şiiri - Perihan Pehlivan

Böyle yaşamak,
Kaderin olmamalı.
Açılan ümitlerin,
Son gül yaprağı,
Kırılan kalbin;
Vay vay çanağı.
Bu, senin kaderin olmamalı.
Boşa koşup, yorulan.
Azgın dalgalarla boğuşan,
Mehtapta;
Ayrılık şarkıları, mırıldanan.
Gülmek yerine,
Hep sorgulanan.
Bu;
Senin kaderin olmamalı.
Bir fidan kadar gençken,
Bir çınar, kadar yorgun.
Kaşları çatılmış,
Alnında, çizgiler.
Hayallerini yitirmiş,
Gözlerinde nem.
Bu; senin kaderin, olmamalı.
Kalbi tekleyip duran,
Bakışları, bulutların, gölgesinde.
Avuçlarında bir tutam ter.
Kahrolan, kaybolan.
Ayakları, dolaşıp duran.
Bu, senin kaderin olmamalı.
14.MART.2001 ANKARA