Koca şehri yıkayacağım derdin
Bir kova suyla
Üstelik ta çeşmeden taşımıştık
Bizim evin suyu hiç akmadı da
Zordu be zordu.
Koca şehir
Gözlerimi kapasam anımsayamam her şeyi
Bir tek seni hatırlarım
Elinde süpürge
Gül desenli basma elbisenle
Sıvamışsın neyin var neyin yoksa
'Gitme! ' dedim.
Dayandım badanasız, sıvasız, turuncu tuğlalara
Dinlemezdin.
Ardından su süpürge sesi
Al yanak kırmızı gül bütünleşmesi
Hayat devam ediyor çeki
Oyaladılar bizi...
Oysa şehir yıkanınca
Biz pis kaldık yanında
Bilmem, artık hangi çöpçünün merhameti,
İzin verir
Yaşamamıza?
Kayıt Tarihi : 12.6.2005 18:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!