Sakın uyup şeytana, kast eyleme bir cana!
Çünkü bunun vebali, sandığından azimdir!
Hele bir de masumsa; kıyma asla insana!
Sana düşen her daim; kul hakkına tazimdir!
Kaç senede yetişir, düşünsene bir adam?
Öylesine bir kişi, nasıl heder edilir?
Etsen şayet birini, hak etmeden sen idam;
Ceza için elbette, cehenneme gidilir!
Ne kıy sen bir yiğide, ne de gasp et hakkını!
Zira bunun manası; hem cinayet hem zulüm.
Bunu yapan caninin, olsan da en yakını;
Onayını almasın, asla, kat’a bu ölüm!
Çok kızsan da birine; mağlup düşme kinine!
Zira garaz insana; kötü şeyler yaptırır!
Kör şeytana uyarak, zarar verme dinine!
O lanetli insanı, doğru yoldan saptırır.
Hasmın olsa bile kul; diriltmeyi dene hep!
Çünkü müspet düşünmek; kamilliğe emare!
Acil edin bir yerden, yoksa sende bu edep!
Başka türlü hizaya, gelmez nefs-i emmare!
Şu düsturu yaşat ki; ihya olsun insanlık!
Tam tersini yaparsan; yazık olur beşere!
Herkeslere yardım et, tevsi olsun ihvanlık!
Yoksa beşer olacak, bil külliyen haşere!
Abdullah Toroslu
22.12.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 22.12.2012 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!