Olduramadım... Şiiri - Kıymet Taş 2

zordayım
çok zorsun
zorundayım
yanındayım
gidemedim
kalsam da kalamadım
seni anladım da
kendimi anlayamadım
bildim yapamadım
et tırnaktan ayrılır mı derlerdi
ayrılmıyor acıyor
kanıyor
kötüyüm demiyorum
yokum yok
nasıl oldu
neden oldu
içimdeki çarpıntı ….
ağlayamayan ben
henüz geçirirken aklımdan
gitmeleri
neden akıyorlar
zordayım
zorundayım
sanki ikiye ayırdılar yüreğimi
bıçaksız…
bir yanı akıl, bir yanı duygu
bir yanı direniyor çekiyor
bir yanı tutunuyor gitmiyor
bilemezsin
nasıl acıyor
nasıl ağlıyor
savaşıyor
direniyor
yorgun, bitkin
-sana-düşüyorum…
kim haklı kim haksız
kim doğru kim yanlış
biliyorum anlamıyorum
çırpındıkça sen oluyor her yanım
düşlüyorum…

nasıl giyindin çıkarken
mavinin beyazında mı,beyazın mavisinde mi?
nasıldın “hoşça kal, akşama dönmek üzere” derken
nasıldı yüzün
her şeyi bilmek istiyorum
özlüyor um
ölüyorum…
kalıyorum…