Ne kaldı ki heybemde tebessümden başka.
Kaldı çoktan geride şamatacı mutlu anımda.
Sen beni kimse yokken gör bilsen çok sessiz.
Söylemiştim beni bu kadar bırakma bensiz.
Onca yalnızlaştırma yapmasaydın allem kallem.
Benim başarım mutluluğum kimi rahatsız etti.
İkiyüzlü, bana gösterilen yeri kabul etmedim.
Çiğnemenesin diye benliğim çaba sarfettim.
Bir tek iki çiçeğim saksıda yaşasın istedim.
Taviz verdim sandılar oysaki başka yoktu çarem.
Onlarda tarla farelerine uyup ta çiçek açmadı.
Kendi imkanlarıyla olmayanlara benzediler artık.
Kenan Gezici 20/06/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 20.6.2025 11:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!