Oldum Olmadı Şiiri - Veysel Şimşek

Dudağında hasta oldum perçeme,
Diz çöktüm kul oldum sevda bahçeme,
Kıymet bilmez pul dediler akçeme,
Boyun eğdim köle oldum olmadı.

Haktan kısmet haktan gelir azığı,
Vicdansızlar anlamazlar yazığı,
Gelen vurdu giden vurdu kazığı,
Doğru oldum dürüst oldum olmadı.

Kul değildir benim Allah'tır dostum,
Bitmez dertle çile hayata küstüm,
Hep kendi halimde bir ömür sustum,
Baht ile kadere küstüm olmadı.

Yalancı olmuş bu alemin kralı,
Gerçek var ki temiz kalpler yaralı,
Dürüst insan olsun sormam nereli,
İnsan diye bağrıma bastım olmadı.

Benim bu dünyayı almadı aklım,
Dostlar düşman hepsi dallı budaklım,
İşim gerçeklerle yok gizlim saklım,
Dostuma kul köle oldum olmadı.

Bu garip şairin söndü hevesi,
Ben boşuna tüketirim nefesi,
Dardır dünya masumların kafesi,
Ben kul oğlu kula kuldum olmadı.

Veysel'i Veysel'e yoktur bırakan,
Veysel'dir zalime hep karşı çıkan,
Varsa insanlıkta dostluktan bıkan,
Kötüleri kalpten sildim olmadı.