Oldukca Zifir Şiiri - Seyfi Karaca

Eğdir..
Eğdir eğdir iyce kafayı
Sağı topla...Dağıl sola, sonra direk
Solu topla sağa dağıl... dimdirek
Sonra bir bu yana
Bir o yana
Azıcık ondan azıcık bundan dik ve dimdirek
Sinyale gerek yok çık..! Bu sokaklar alışıktır
Yırt hadi bir ses, bir bağırtı,
Bir çomaksız çelik de sen kap ve katıl
Bu kaldırım taşları alışıktır sökülüp takılıp
Bu köprüler böyle yolsuzluğa
Çık..! Durma çık böyleden uzun boylu
Dayalı döşeli sefillik
Ve şehrinin kapılarına terminal terminal yığılan kır,
Bozkır
Kes makası bir yoksul kumaş da sen giyin
Kır boynunu elinde avcunda sümbülü
Perçemlenip siyah olan gülü eğdir bük..!
Bu denli artık soluksuzuna sığmayan
İnsana uzakları sürüklenmiş kombine meydan
Nehirler..Kendi suyundan artık
Bir damla bile kendi damarını taşımaz yeraltı kaçağı
Cümle cümle sus ve sızıntının
İstifini bozmayan dilsizine itirazın cık sa eğer
..seni sana bilenmiştir bu ağzı bıçak açmaz
Bile bilesine sesi kat be kat ütülenmiş
Bir değirmi de senden Cossss dokunup
Oldukca alışıktır
Türlü taze çarşılanmışı hem de
Onca kuru kalabalıklar kendine

Seyfi Karaca.........Mayıs / 10