İlk kez buluştuğumuz o gün,
Ellerimi tutup da gözlerimin içine bakara
Seni seviyorum dediğin gün,
İşte o zaman yeniden doğdum ben.
Saçlarını ellerime taradığımda,
İlk kez dizlerinde yattığım,
Dudaklarında öptüğüm gün,
İşte o zaman yeniden doğdum ben.
Mevsimlerden kara zemheri,
Dışarıda bembeyaz kar vardı ama
Benim gönlüme bahar gelmişti,
İşte o zaman yeniden doğdum ben.
Ne zaman beni bırakıp gittin ya,
Şu koca dünya da bir başıma,
Gömümdeki yaşlarla bıraktın ya,
İşte o zaman benim öldüğüm gündü
Kayıt Tarihi : 28.12.2006 16:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ölüler Konuşmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/28/oldugum-gundu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)