Oldu Olanlar Şiiri - Ali Güneş 2

Dumanından zehirlendim nefesinde şifa oldum
Bazen anlamak anlamamaktan da iyi oldu
Aylarını vermişsin bir hiç uğruna
Masanın karşısında konuşur durur, ey hasta söyle ne buldun?

Yaşın da geçmekte söylesene vaktin mi var cepte?
Bir trafik kazası gibi bakamazsın arabana, araba nerede?
Şimdi sen bakamazsın kendine, ruhuna; n'aptın kendine?
Sözdeydi tedavi sadece ertelemekti çare

Susmuyorsa duvarlar hatta bu koca şehir
Susturmayı denedim ben de oldu bana zehir
Sesine kapılıp kaybolmakta vardı elbet
Ben kolaya kaçmayı seçtim

Zaman nakit, ceplerimde yok nakit
Acelem var ama yok yakıt
Pişmanlığımın eseridir sayfaya serdiklerim
Pişmanlıklarımdan koca bir şehir inşa ettim

Geldim kapına dayandım, bi' çare uğruna
Tutuşturdun elime, yazdın sözde çareyi kağıda
Saf gibi inandım, sadece hislerimi susturdun
Cenaze günü anladım hissizleştiğimi, sadece uyuşturuldum

Senin günahın isem ben senden uzak durmak benim sevabım
Öyle olması gerekti sözde yaptığım
Ne sen günah ne ben sevap, hiç biri değil cevabım
On sekizden sonra su gibi geçermiş hayatım
Oldu olanlar, bakma ardına kırık bir kalbi onarır elbet zamanım
Ben ben olalı böyle kirli bir sayfaya yazmadım