ey büyük ozan ben öksüzün biriyim
fani dünyada yaşamayan diriyim
vefasız aşka düştüm serseriyim deliyim
ben de bu yolda yolcuyum Karacaoğlan
nam şöhret ağalık beylik yok gözümde
hak adalet doğruluk iyilik var özümde
yetmişiki milletin yaşadığı dünya yüzünde
hak adalet yolundayım Karacaoğlan
sana seslensem duyarmısın sesimi
esir düştüm açarmısın kafesimi
armağan göndersem cübbem ile fesimi
benim fesim cübbem yok ki Karacaoğlan
yaşamaya güç yok yüzüm gülmüyor
söylemeye lüzum yok el kıymet bilmiyor
karanlıklar da çok ama ışıksız olmuyor
aydınlığa özlemim var Karacaoğlan
öksüz Mehmet efsaneyi okudu
okudukça sanki halı kilim dokudu
o zamanlar iyi insanlar çok idi
zaman ahir zaman oldu Karacaoğlan
17.10.1970 ulus ankara
Kayıt Tarihi : 31.1.2017 09:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!