kırık kalpler sokağının
aşk acısı kurbanları caddesinin
sevdaya boğulmuşlar kasabasının
intihar adlı bir şehrin ortasında
yön tabelasıyım ben
derdim kendimle aşktan gebertiğim bedenimle
seninle değil alıpta veremediğim
veripte alamadığım sevgiyle
kim sevdaya tutulsa
ateş böcekleri düşer yüreğimekalbimizide sen verdin bize
acı tatlı sevdalarımızıda
düşünmeyi sırları
gizem dolu yolları
sen koydun aklımıza
yaşamayan bilemez aşkı
ne acısını ne tatlısını
öğrenilmez sevmek
hissedilir ışıltısı
biriktirir her mutluluğu yüreğine
uslanmaz bir çocuk gibi
ben hep karanlığa mahkumum
cebimde kiralık katili yoksulluğumla
şehirler arası tren istasyonlarında vurulurum
annemi asarım kabuslarımda
ben zamansız ayrılıklara vurgunum
bana ne geçen yıl lazım
nede sensiz gelecek yeni yıl
bana sevdan lazım
gürül gürül çağlayan
bana işte
bana anla kırçiçeğim sen lazımsın
çıkamıyorum bu işlemin içinden
sana formül arıyorum
ama sana ulaşamıyorum formüllerden
zaten matamatikten anlamam
ve formüllerden
aşkı küfürle boyuyorum
kirletip gerçeğimi
yalnız kalmışım sevgiyle
başbaşa
anlatamadım
aşkımı yarime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!