Olcay Derecik Şiirleri - Şair Olcay Derecik

Giderken ağızda hoş bir tat bırakmıyor son kez öpüşmeleri sözcüklerin
Isırığında gizli zehri uyuşturuyor ayrılık morfini hissetmiyorsun
Sindire sindire tüketiyor benliğini adamın Bu sinsi Sen'sorojen madde
Anlayamadan kapıyorsun gözlerini Ten'ine sevdiğinin...
Hiç birde anlaşılamayan garip bir lehçeyle geliyor kapına yalnızlık
Ne git'ten anlıyor haliyle Ne de yeter'den

Yangınından ihmal kaçırıyorum,
Acelem Aşka..

Gel söndür beni küle döndürdüğün yerlerimden..

Sorman hata, çok sevdim.

Öyle yarım' laştırdı ki gidişin benliğimi
Kuzey yarım küre ve Güney yarım küre telaşa kapıldı
Birleştiler..
Öylesine birleştirdi ki gidişin ayrılık ve yalnızlık unsurlarını
Hayat telaşa kapıldı
Kapadı kapılarını yüzüme..

Kaç yazar sen gittikten sonra Aşk..
Kaç yazar inanarak yazar Aşk' ı bir daha..

İçimdeki boşluğu kim bir cümleyle doldurabilir,
Cümleten geridir bütün severek önüne geçtiklerim..

' Yar' imdir artık dediklerimin bir 'yAr' artığına dönüştürdükleri
Ayarı bozulmuş bir saatim.
Kime kurulsam, uykusu ağır bastığı için kapatılan..

Neye yarar artık, bir yaratık gibi korkup gelmiyorsa yanıma mutluluk,
Seni hala delicesine sevmek..

Yaklaşma yarama daha fazla.
Yüreğimde açtığın boşluğa tuz olur geri dönüşün,
gelme bir kez daha...

Yaktığın canım
sana canım diyen dudağımda uçuk şimdi

Tanrı' nın bile Bağışlayamayacağı bir Şirk koşmadır
Başkasının kollarına gidişin..

Günah tatlıdır, Günahına girilen acır..
Aşk' ından ihanet damlar bazılarının
Bazılarının sa, Kan' ı, Kansızlara..

Tanrı' nın iki teni kendi haline bıraktığı bir gün
Vazgeçti bir yürek,diğerini sevmekten
Din' siz bir ayrılığa taparak,dil' siz bıraktı diğerini.
Ve terkedişi dua saydı,kalanın ruhuna okunan..
...

Sustukça kanayan,
Ve hep başkaları tarafından sarılabilir sanılan,
İki yara' ydık biz,
İki ara' da kalışlarda..
Kabuk,abuk sabuk yanılgılardı et'imizde
Dizkapları kapandığında yüzümüze sevgilinin..

Gittin.
Üşüttüm sıcaklığımı.

Tüm kaynarlığıyla kanının
gittiğin o yeni adamda yak sönmüşlüğünü bu Aşkın..