Afacan bir çocuk
Gözler sanki boncuk
Sırtında kareli bir forma
Neşesini hiç sorma
Su matarası ve çanta
Koşuyor en başta
Yanında anne-baba
Açtı sınıfın kapısını yavaşça
Aldı havasını bir başka
Bağırdı arkadaşları
Gel, Çağrı
Öğretmen dedi “haydi!
Gönder artık aileni
Biz bir aileyiz değil mi? ”
Çocuklar dediler
Hep berber e..veeeet
Oturdu yerine istemeyerek
Sonra biri sarıldı ona
Benim adım, Demet
Çok sevindi buna elbet
Gitti onunun suyuna
Karışıp gitti oyuna
Ne zaman hatırlasa ilk günü
Yaşar yeniden sanki o günü
13.8.2010 İST
Perihan PehlivanKayıt Tarihi : 12.9.2010 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
okula gittiği ilk günü ve ilk okul öğretmenini hiç kimse unutmaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!