Oku derken sana Hak!
İkra derken yüce Rab!
Aziz dostum bu emre;
Farz değil mi intisap?
Önce öğren sen dini!
Sonra oku kendini!
Gökten inen kitap da;
Böyle gördüm ben dini.
Ve okuyup evreni;
Belle her bir devre’ni!
Böyle yapıp etmezsen;
Bil olursun bir deni!
Bismillah’ı koy dile!
Ve de; işi al ele!
Hangi işe yatkınsan;
Onu Mevla’ndan dile!
Olma tembel bir kişi!
Dört el ile yap işi!
Ataletten kurtulup;
Lehe döndür gidişi!
Bu tarz seni uçurur!
Her huduttan geçirir!
En nihayet cennette;
Havz-ı Kevser içirir.
Böylelikle sen çok’u;
Kabre kadar hep oku!
İsm-i Rab’le okursan;
Yaşamazsın hiç şoku!
Böyle yapandan hamlık;
Gider, gelir adamlık!
Yoksa dostum sonunda;
Bil olursun idamlık!
Abdullah Toroslu
27.09.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 27.9.2012 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!