Oktay Çöteli Şiirleri - Şair Oktay Çöteli

Bilmediğin ellere gitme,
Yalnız yaşayamazsın.
Alışık değilsin yalnızlığa,
Yazık olur sonra.
Kırlar seni özler.
Nehirler buz keser.

Ne oldu bize
Bilmemki
Ne güzellikler
Ne dostluklar kalmış
Nede isanlığımız
Sana amca diyebilirmiyim

İçimde bir özlem var
Zaman akıp geçmekte

Yapraklar birer birer
Dökülüp çürümekte

SÖZ NAMUSTUR

Söz insan değrlerinin üstündedir.
Sözünden dönen namerttir.
Çok gafiller sözünden dönmüştür.
Bunlara itibar edilmez.

Önce ellerin,
Sonra dudakların titreyecek.
Şimşekler çakacak,
Yağmurlar yağacak,

Sonra, yeni bir gün doğacak.

Yağmur,
Bu gün çok şiddetli yağıyor.
Gök yüzü simsiyah.
Bulutlarla kaplı.
Şimşekler çakıyor.
Gök gürültüleri bir birilerine karışıyor.

Sen de konuşmayacaksın,
Dilin tutulacak.
Kara bulutlar çökecek üstüne.
Buz gibi olacak ellerin.
Dudakların öpülmeyecek,
Eskisi kadar,

Hep gülden bahsederiz.
Sümbülün, çiğdemin, nevruzun, nergizin.
Ne günahı var.
Halbuki gülün dikenide var.

Gülü seven dikenine katlanır derler.

Dostluk
Sevgi ister saygı ister
Namusuna şerefine zeval
Gelmemesini ister
Yer yüzünde en büyük marifet dostluktur
Dost bulmak için erdemli olmak gerek

Sakın gitme uzaklara
Sonunda pişman olursun
Sevgini verme ellere
Güzellikten men olursun

Sevda hoştur tatmak gerek