Oktay Çöteli Şiirleri - Şair Oktay Çöteli

Ş E H İ R

Ne olmuş? Bu şehire.
Hertaraf yıkık.
Sis batırmış.
Körebe oynar gibi,

O İNSAN

Siz hiç insan gördünüzmü?
Yüzü gülen gözleri parlayan.
O insanın size bakarken,
Neler hisettiğini anladınızmı?

Gizli bir şeyler var sende

Düşünüyorum bulamıyorum

Kimsin neysin bilemiyorum

Bu diyardan gidiyorum.
Yeter artık.
Sana gel diyeceğim.
amma.
Gelmezsin.
Çönkü sende o yürek yok.

Yıldızlar adını yazmış.
Yıldızlarla göklere.
Ay hayret demiş.
Bu güzelde kim,böyle.
Araştırmışki.
Güneşin Güzel kızı.

Ben gök yüzünün mavisini

Güneşin kızıl rengini

Tabiatın yeşilini isterim

Sen kim Gülkim.
Senin ne hakkın var, gül sevmeye.
Nergiz, sümbül, lale varken.
Sana ne gülden.
Birde mazeret uyduruyorsun.
Gülün dikeni varmış.

Baharda tomurcuktun
Açıldın çiçek oldun
Kimseyle konuşmazken
Şakıyan bülbül oldun

İçimde bir özlemdin

Sevdayı sende tatım
Sevda bilmeze çattım
Bilseydim hiç sevmezdim

Soyunan genç bir kız
Herşeyi unutmuş
Sazlık bir dere kenarında
Sadece kurbağaların sesi var kulağında
Gören olur demeden girer dereye
Gecenin sessiz karanlığında