Oktay Çekal Şiirleri - Şair Oktay Çekal

Gidelim Bilinmeyen, O Şehre
Gürültünün Kalbine, Dalalım
Sussun Güzel Olan Herşey, Bugün
Çirkinlikler Resital Yapsın…

Bir Ateş Yakalım, Geceyi Boğsun

Alıp götürür…

Rüzgârın kalbinde, atan esinti,
Çarpar ruhları, sürükleyerek,
Bir yalnızlık şarkısı, çalar ney’den,
Huzur uçar, kuş olur çok ötelere…

Alırsın seni benden izinsiz…

Bugünde bitiyor, geçmiş oluyor hayat,
Gözüm sen nerelerdesin, bugünde de yoktun üstelik
Dün oldun hayatımda, seni nereye sığdırmalıyım söyle…

Alaca karanlığı yârim…

Bir rüya gibisin hem varsın, hem yoksun,
Bir serap gibisin, vahada akan pınarım…
Görünmeyen karanlıktaki, ateş böceğim,
Zifirin yüze vuran, alaca karanlığı yârim…

Bana dönmeyeceksen…

Bir esirim yüreğimde, sevdan kodesim…
Sevgim hüküm giymiş, kaderim tutsak,
Bağlanmış gözlerim, mühürlenmiş gözlerine,
Ruhumda dolaşırsın ıslak, yamurlu bir gecede…

Ben senden sonra oldum bir dünya…

Senden sonra yaşadım, aldığım soluğun hakkını vererek,
Hayatın güzelliklerini gördüm, sevgiyi hissettim yüreğimde,
Gözlerimi göremez yapan perden indi, güneş alıkoydu bir zaman ışıltısında,
Bakışlarımı suskunlaştıran her güzelliğin, esiri oldu mutluluğum,

İçim Daralır, Boğar Beklemek
Her gün Başka Bir, Ölüm Olurum,
Mahkûm Bedende, Esir Ruhumla,
Dört Duvar İçinde, Hapis Olurum.

Fırtına Kopar, Yüreğimde

Sonsuza kadar…

Karanlık;
Bir perde gibi kapandı, hayat sahnesinde.
Güneşin; Gülen yüzü görüldü, selamladı ruhları,
Rengârenk tabiat, çiçek dağıttı huzura.

Titrer Hayat Gözlerimde
Sağlam Ve Dik Duramam
Kandırma Beni, Zorlama Artık,
Sevgin Senin Olsun,

Banko Boş Geçtim

Ateşle Dans Ediyorum…
Yakıyorum Kendimi İçten İçe,
Kurak Bir Çölde, Vaha Ararken
Serap Görüyorum, Çok Uzaklarda.

Çöl Fırtınası Esiyor…