Oguzhan Oguz Şiirleri - Şair Oguzhan Oguz

Kimbilir; belki bir nefes kadar yakınsın
Belkide dağların ardında, deniz kenarında
Uçsuz bucaksız ummana karşı iyot koklamakta
Hayata sıkı sıkı sarılmaktasın.
Gidişinle bıraktığın yerde hala ismin var
Sıcaklığın da isminle beraber sözlerinde

Hani; takvim yapraklarında yazar ya Haftanın yedi günü, yılın oniki ayı Önceden açıyorum sayfaları Hep seni yazıyorum Haftanın yedi gününe, yılın okiki ayına Hergün, hangi saat bakarsan bak takvime Bugün günlerden sen, aylardan yine sen Tabiki yıllardan da sen Hep sen varsın, Hep seni yaşıyorum, hep seni soluyorum Sen başka bir şey yapmazmısın Diye sorarsan eğer Ben o sıralar; sadece ama sadece Seni seviyordum

Saklı Kent

Geriye ne kaldı ki; saklı kentin ardından
Bu şehir sıkıyor beni sokakları dar ve loş
En son hangi tümcede buluşmuştuk noktayla
Sonunda ayırdı virgül iki noktayı bir anda

Kar olup toroslarda erisem,
Suyum akar mıydı sana doğru,
Rüzgar olup sahillerde gezinsem
Sesim ulaşır mı ummana doğru.

Sebebi belli........

Bugün yine dün gibi
Usulca çıkdım evden
He rzamanki gibi
Usulca yaptım duamı

Gündoğumu bu, Laf değil Dünden gebe kalmış gün bugün dogacak ޞaka maka değil gerçekten doğacak Seyretmeli o muhteşem anı doya doya Varsa tutacağın bir el Sım sıkı tut gün boyunca Gün doacak biraz sonra Öyle doğacak ki gün; Gör bak; hakca doğacak, adilane doğacak Laf değil Gün doğumu bu, Eşit olcak aydınlık günün gücü gettiğince Herşeye ama herşeye Canlıya, cansıza Huyluya, huysuza Hırlıya, hırsıza Saymakla bitmez bu Kainata, bağrına bastığı tüm hayata Adilce doğacak, hakca doğacak Hiç kimseye sormayacak Aç mısın, tok musun? Adamaınmı var? Madamınmı Var? Yoksa yükseklere çıkmak için kanadınmı var? Bunların hiç birine aldırmadan Gün doğacak birazdan Doğum seyredilirmi demeyin Gün doğumu bu Acilen seyredin. Oğuz99

Gün; yirmidört saat


Gün; yirmidört saat, altmış dakiyka
Beraber olmalıyız
Elele, tentene, gözgöze

Gönüller sultanı


Sen ki; Habib’sin gönüllere taht kuran
Sen ki; Emin’sin doğru ve güvenilir insan
Sen ki; Galip’sin hakim ve üstün olan

Hey koca çınar hey !
Devrilmekdemi vardı senin bahtında
Güneş doğar, ay batardı ufkunda
Nice insanlar gölgelendi gölgende
Hey koca çınar hey !
Kimler kıydı sana, kimler kesti dalını

Ben;
Ne şahinim gökyüzünde
Kuşları avlamaktayım

Ne de ummanım yer yüzünde
Gemileri yutmaktayım