Oguzhan Oguz Şiirleri - Şair Oguzhan Oguz

Hayat Otöbüsü

Hayat otobüsündeyim;
Yönü belli değil, zamanı vehim.
Rüzgarın önündeki yaprak gibi
Yolculuk etmekteyim.

Anladım; yürümeyecek bu sevda
Yüregim yangın yeri,
Bil ki rûhum seni çılgınca severken ölecek
Çaresi sen olsan da, hekim aramıyacak seni.

Semaya baksana yıldızlar dağınık
Ne kavuşma var içinde nede ayrılık
Bitmeyen raksın heyecanı içinde
Bir kendine döner, birde birine

Sadece aymıdır bize bizden yakın

Hava ayaz mı? Ayaz. Sıcaklar bahara gebe İpekten tül gibi Gelinlik giymiş dağ, tepe Beyazın en alası düşerken yere Önce kalplere düşmeli ilk cemre Suya değil; Gözyaşı var ya; mahmur gözlerden akan Derin acılar bırakan, yürekleri dağlayan Gözyaşına düşmeli ikinci cemre Hani; kırda, bayırda Kelebekler uçuşurya sayısızca Çiçekleri unutup Gülen yüzlere düşmeli üçüncü cemre Asıl cemre bedene düşmeli Üçünün yerine de Yakmalı, kavurmalı aşk ateşiyle Olanca gücüyle Allah"ım; sana yanan yüregin Sahibi yap. Nurunda yanan yangınına at. Oguz99

Asla

İki gözün arası kadar yakınız sanma
Metrelerce uzaklık var aramızda.
Seyyah olup gönülleri yakarız amma
Karlı dağlar gibi soguktur aramız.

Sevgi nedir sence?
Çölde beklemekmidir Mecnun gibi
Yoksa Yunus gibi aramakmıdır cihanı
Sevdiğine kavuşmanın ateşi ile
Mevlana gibi yanmak mı?

Yüregimin güneyi karanlık, güneyi loş
Hançer gibi ortasına yaslanmış Toros dağları
Güney yamaçları yosun tutmuş taşları
Yüregim hala sensiz, ıssız ve loş

Selam, dostum
Diyeceğim kişiydin
Bir selamı esirgemezdin
Eğer özleseydin.

Oguz99

Yazamadığım yalnızlığım
Düşünemediğim düşlerim
Denizde dalga
Havada martı
Ne sahile vurabildi
Ne havada uçabildi

Konuşmayı sevmem, Yaşadığım hayatı. Anlatmayı hiç sevmem O an yaşananları Gün batımı, ay ışığı. Kaşifi olduğum ummanda adalar Bembeyaz ten, sırma saçlar Seyyahı olduğum coğrafyada. Santim santim keşfettiğim yüksek tepeler Kanter içinde dolanmaya çabaladığım Engin bayırlar, yalçın dağlar Doya doya içiyorum şerbetini nemli pınarın Yorgunluğumu unutuyorum Dilim yazdığında mısraları En kuytu yerinde gül ağacı Çırpındıkca batıyor feleğin kaması Volkan gibi patlayınca en derinlerde. Ateşten bir sancı. Yoğun uğultuyla kırılırsa fay hattı Deprem oluyor, afet olur Gün batımı, ay ışığı Oguz99