Oguzhan Oguz Şiirleri - Şair Oguzhan Oguz

Biliyor musun buhafta sonu neler yaptım? Benimkide sorumu nerden bileceksin? Konya ekmeğini ufak ufak kırıntı yaptım ellerimle, Penceremin kenarına koydum kuşlar gelsin diye Hani sen severdin ya Konya ekmegini, Belki kuş olur da gelirsin diye, Pencereme kanatlarını vurursun ben geldim diye. Öylece durur kahverengi gözlere bakardım geldi diye, Bunlar olmayacak biliyorum, olursa şaşardım Ama senin için bir şey yapmak istedim. Sırf seni anmak için.

ben bukadar keskin kullanmazdım kelimeleri
her sessizliğin bir zehir, her susuşun ise ölüm
benim sandığım ben; artık ben değilim,
beni bana bırakma sevdiğim, gözlerini özlediğim
erkekler ağlamaz derler ya hani, yalandır bildiğim
yokluğunda döktüğüm gözyaşı sadece sanadır sevdiğim

Sen ki;

Yeşil gözlerin sahibi sensin
Her baktığın yere nüfuz edersin
Hazan sarıyı seçsede
Sen baharı temsil edersin.

Zamanın yırtık gömlegi üzerimde
Devleşmiş cüceler giymiş bir zaman
Kaybolup gitmek varsa dünyadan
Küllenmiş anıların burukluğu içimde

Büyüdükçe büyüyor zaman içinde zaman

Hicran bitecek diye kaç yıl beklenecek.
Saçıma karlar yağsa da bu bahar gelmiyecek
Onca fiğana aldırış etmedi felek
Saçıma aklar düşse de bu sevgili gelmiyecek.

Gün gibi, güneş gibi
Çekiliverdin dağların ardına
Kapkaranlık bir dünya kaldı
Dörtbaşı mamur.
Sanki uzatsam elimi değercesine sana
Bir seni tutamaz oldu ellerim.

Hangi coğrafya tanımaz
Hangi mevsim bilemez seni
Dört kıt’a da
Dörtyüz yıldan fazla
At oynattığını

Rüya

Bugün; öyle bir girdin ki rüyama
Dünden önceki rüyalar parmak ısırdı
Öyle içtendiki gülüşün
Hatırası ömre bedel öpüşün

Geceyi karanlığa Çölü sahra’ya Denizi derya’ya Saldım; dönen olmadı. Gidişi yollara Çiçeği dağlara Hasreti sıla’ya Saldım; bulan olmadı Mecnunu leyla’ya Aşkı sevda’ya Ahuyu ceylan’a Sordum; bilen olmadı Gözleri mana’ya Yüregi mevla’ya Selamı sultan’a Verdim; alan olmadı

Ay’da buluştum seninle,
Yine ayda selamlaştık bu sabah.
Sırf dünya görsün diye
Aya çizdim resmini
Öyle ahım şahım resim sanma
Kendi becirmle çizdim kaşlarını