Çamburç dağından indiğimde
Rok efsanesinin
Kadeh taşlarına yazıldığını bilmiyordum
Bu yüzden 36 parsele bölmüştüm
Kıtalara yazdığım notaları
Ve dünyanın her köşesine bir kale koymuşsam
Kutsallaştırılmış bir ra harfi kadar
vurgulanıyor dilimde adin.
belki kanadı kutsallaştırılmış bir bülbül
belki de taç yaprakları umut dolu bir gül olduğun için
belki kutsal bir metinden okuyorum adını
belki de
son kez parantez açtım gönlümde
köşelerini de öyle bir kıvırdım ki
taşamadı hiç bir sitem yüreğimden
sonra korktu cellât
kalem sallayamadı cebime
daraldıkça küçüldü cefa
yalnızlığı görmek istemiyorum
yanlış anlamayın;
yalnız, ölmek istemiyorum!
yalınsız yaşamak istiyorum
böyle bir dilekten ibaret olur mu
hiç insan hayatı
Kapnır yollar geriye ve
Dönüşü olmaz sevmenin
Acınınsa sadesi yoktur sevgilim
Resimler kadar soğuk ellerin
Sokaklar alev gibi yanıyor
Bugün bu şarabın içinde,
Yarın derdimin kafesinde;
Şu köşeden dönünce,
Unuttum yaptıklarını.
Kim demiş 'geçmiyor zaman'?
bardak düştü
meddi cezir,
çek!
vel ba’su ba’del mevt
ve medet!
simsarlardan daha fena
herşey ben çocukken başladı
gurbet
tilki ve kürkçü dükkanı misali
hiç düşmedi yakamdan
dedimya herşey ben çocukken başladı
hırs intikam acı ve keder
çok içiyorsun çok
yaşamak senin gibisine
ölmek diye bir serzeniş
cemiyette en hayırsız!
çok içiyorsun çok
ne zaman bir şiir yazsam
aklım sana,
yazılıyor diye, gülüyordum kendime
ve ağlıyordum ne zaman sen gelsen aklıma
kimse kadar cevapsız
sorular kadar kimsesizken bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!