Gözlerimle kucaklar gibi yakınsın ;
Oysaki bozgunlara sürgün yüreğim
Hem acı hem imkansızsın ,
Bütün hayatı uyur hayallerimin
Farzet ki bir bataklıktasın …
'' Yaşamla ölüm arasında ince bir çizgi ''
Yaşam : öğrettiklerini içi boş bir kitaba yazan kalemin serüvenidir ,
Öğrencisi olduğumuz günler kitabı oluşturan sayfalar ,
Akan saatler sayfaları oluşturan cümleler ,
Ölüm ise tamamlanmış kitaptır . . .
Hiçbir şeyi halletmeye çalışmıyorum artık
Senden çok uzaklarda bir yerlerdeyim
Sevgiyi sen mi yanlış anladın ben mi bilmiyorum amma
Ben , kendimle savaştayım .
Seni tanıyorum ama nereden tanıdığımı bilmiyorum
Aslında yazmakta zordu yaşadığını kaleme alırken yaşadığına mı yanasın aklına tekrarlandığına mı ?
Hayat kaybettiğin yoldan yeniden başlamak dediler
Yolun sonu sana çıktı kimseler bilmediler ,
Yeniden başlayamadım . . .
Masamda anılarımla otururken neler kaçırdığını bir bilsen
Kekelerken kelimeleri nasıl süslendiğini bir bilsen
Sanki seni bulmuş gibi içimi dökerken
Bugünden ders çıkarıp yarına heveslenirken
Ömrüm geçiyor sensizlikle sürgünken
Yeterince yaralandım değişmek için
Belki de ders almak gerekirdi
Hayatın reçetesini yazarken
Ziyan olan zaman değil benliğimdi . . .
ÖYLE DEĞİL Mİ !
HEP OLDUĞUMUZ YERDEN RAHATSIZIZ HEP OLMAK İSTEDİĞİMİZ YERLER VAR OLANLA YETİNMEYİP VAR OLMAYANIN HEP HAYALİNDEYİZ.
YAŞANAN , O ANDA OLMAK İSTEYEN O KADAR İNSAN VAR İKEN OLMAYANI , ULAŞILAMAYANI ARZULAMAK ONU YAŞAMAMAK MUTSUZLUĞUMUZ OLUYOR KABULLENMEK MUTLULUĞU ETKİLEYEN EN BÜYÜK ETKENKEN YETİNMEYİ HİÇ BİLMİYORUZ ..
Sen damarlarımın içinde dolaşırken dilim düşüncelerime yetmedi ki
Gündüzümü geceme örülü eden hayalini sen gibi sevmem değil miydi ?
Yaslı günlerinin kırkı çıktı , yaşlar süzüldü gözlerimden
Heves miydi , öptün kokladın geldi geçti ?
Ne kısa bir yoldu şu zaman
Biri geçen gün biri gelecek gün
Uyudum , uyandım , unuttum ...
Geriye dönmeye hiç umudum yok gibi ,
Sakladığım onca gizleri , sır perdeleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!