Oğuz Yirmibeş Şiirleri - Şair Oğuz Yirmibeş

Ölümü tercih ettim ben mutsuzluğuma
Ağlatmak en büyük hakaretti bana
Güzelliğinin arkasındaki gizemi
Çözemedim ben yıllarca

Bana bakan gözlerinin ardındaki gizem

Kapatmak istiyorum gözlerimi ılık esen rüzgarın ardından
Sonra bir yaz yağmuru yağıp geçse rüyalarımdan
Ve koksa etraf toprakla,parfümleri kıskandıran
Güneş tekrar tekrar doğsada izlesek bulutların ardından

Her zaman yeni uyanmış gibi mutlu hissetsem kenimi

Her şey seninle güzel hayatımda
Aşk senle var damarlarımda
Ölüm oyuncak sepetimde bir hatıra
Ve bekleyiş, beklemek seni yıllarca
Özlemek kokusunu teninin
Lanet olsun sen olmadan geçirdiğim yıllara

Gökyüzü birikir bahçeme artık
Gökkuşakları renklendirir günahlarımı
Güler sanki birkaç aylık bebek gibi
Pınarlarımdan fışkıran su tanecikleri
Boynu eğik dizilmiş önümde ayçiçekleri
Sanki cephede mağlup olmuş bir ordu gibi

Parasız kalıyor bakışlarım
Metelik yok gözlerimde
Sözlerimin boşluğu
Senin yokluğunu çağırıyor belkide
Beşiktaş’ın dar sokaklarından
Gayriresmi öpüşmeler geçiyor

Ne yalın bir günah anlar,
ne umarsızca söylenmiş yalanlar,
ne iblisin sırtndaki kulaklar duyar
böyle bir şeyi
ne de günah defterine melekler yazar,
sadece alimler bilir sırrı

Özlüyorum pazartesilerini
Özlüyorum seni ellerini
Tenini saçını gözlerini
Öpüşünü kokunu koklayışını
Islaklığını belki
Hüzünlendirişini beni

Ben bir balıkçıyım
Bekliyorum kurumuş denizimin dalgalarını
Her sesten guzel su şırıltılarını
Bekliyorum tekrar tutacağım günü balıkları

Ama artık çocuklar bile rast gele demiyor bana

Odama giren ılık ışıkların arasından
Kaybettim herşeyimi
Önce sevdiklerim gitti birer birer
Ardından uğruna yasadığım hatıralarım
Bir derdim vardı adını sonradan öğrendim
Yalnızlıktı sorunum benim

Geliyorum yanına çok uzaklardan
Güneşin insanları kaybettiği
Toprakların çoraklaştığı
Bütün denizlerin kuruyup çiçeklerin solduğu
Bir karanlıktan sana doğru koşuyorum
Görünüşün bir ışık gözlerimde