Oğuz Köylü Ahmet Dayı Şiiri - Hasan Arpaci

Çok çalışkan adam,
Her sabah oğuz çayından söker,
Hızlı,yavaş yürüyüp döker.
Siyah bir eşeğin ardında,
Kara lastikler ayağında,
Boz bulanık şapkası,
Belinde palaskası,
Hele çift kırma tüfeği,
Dağların harikası.

Gördüğü her çocuğa selam verir,
Her büyüğe selam eder.
Hele birde kiraz zamanı ise,
Heybeden hemen,
Bir avuç ikram eder.
Kendi fakir,gönlü zengin,
Bir pehlivan gibi,
İşine gider...

Ekin zamanı,
Tarlada tırpan biçer.
Döver biçer olsaydı eğer,
Hararet yapmazsa şayet,
Belki Ahmet dayıyı geçer.
O;sıcağın altında,
Su yerine helalinden,
Alın teri içer...

Elleri nasır nasır,
Yüreği mangal gibi.
Duruşu küheylansa,
Oturuşu kangal gibi.
Böylesi adam bulmak,
Bir hayal gibi.

Gene gün bitti,
Şimdi dönüş vakti.
Yanında eşeği,
Tırpanı ve tüfeği,
Şimdi daha mutlu,
Almış koltuk altına,
Helal lokma ekmeği...

Kargı’lı,
Oğuz köylü Ahmet dayı.

Hasan Arpacı,1976,Ortalıca,Tosya