Ey insan
Korkuyorum
Yanımdan ayrılma!
Annesiz nasıl çaresiz
Ve korkarsa yavru
Karşısındaysan
bir yangını sadece izleyebilirsin
ama ortasındaysan yangının
durumun nedir?
Gözünün önünde
Parmaklarımızla karıştırdığımız
gökteki mangalımız
sıçrayan kıvılcımlara
niyet tuttuğumuz
kahkahalar atıp
tekrar tekrar
-20-
Sen,
Seni düşündükçe başımı döndüren
Seni görünce sarhoşlatan şarabımsın...
-21-
Ben bana şiir yazarım
‘Vuslat’ der bütünleşirim
Her şeyi, her şeyi severim
‘Aşk’ ta doruğa çıkarım
Bende o sahte ‘sevgi’ bulunmaz
Ben
Sen bir piyanonun tuşları gibi uçarı
Bir kemanın nağmelerince duyarlı
Kanunun çılgın temposunda
Kanyonda bir sel kadar hırçın
Flütün sesinde kuşlar gibi cıvıltılı
Neyin inleyişinde Tanrı’ya vurgun
Denizden olmayı düşledin mi hiç
Eren girişi?
“Sendenim” demeyi denedin
Denize soyundun mu
Çırçıplak?
Ürpere ürpere ona değmek
Her yeni gün misli ile aşık olduğum sevgilim sensin
Yıllar yılı bağrımda ateş kalbimde ağrı sensin
Senle geçen yıllar güzel, sen en güzelsin
Her yeni gün misli ile aşık olduğum sevgili sensin.
(14 şubat 2002)
Bir Yeryüzü
Geceli gündüzlü güler yüzlü
Yeryüzünde evlerinde
Erinç içinde çocuklar...
Üzülseler acıksalar sayrısalar
Tanıdık tanımadık insanlar
Yaşamın son büyük acısıdır
Bu yük yaşlandıkça ağırlaşır
Bir zaman gelir ki görünür
Canın sevgilerden göçmeye başlar.
Davranışlar bakışlar tavsar, anlarsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!