Ana, babadan sonra, sayılacak tek insan,
Ufukta, parıldayan bir ışıktır öğrtemen..........
Tek derdi var öğretmek, gerekmez hiç ünvan, şan,
Mesleğine delice, bir aşıktır öğretmen..........
Kırk yıl köle olunur, öğrettiği bir söze,
Bilinmezi kaldıran, bir bilgindir öğretmen..........
Nice cahil kimseyi, getirmiştir hep dize,
Mesleğinin uğrunda, bir çılgındır öğretmen...........
İlim, irfan yolunda, yürür dönmez geriye,
Tek başına yılmayan, bir çınardır öğretmen........
Tanımaz engelleri, devamlı ileriye,
İçtikçe susattıran, bir pınardır öğretmen..........
Bilir iyi, kötüyü, yaklaştırmaz bizleri,
Bıkmadan, zorluklara, göğüs gerer öğretmen.........
İlimle aydınlanmış, parıldayan yüzleri,
Cehalete, karşıdan gülüp geçer öğretmen...........
Bozulan şu düzende, dimdik ayakta duran!
Medeniyet çağının, elçisidir öğretmen...........
Yıkılmış zihinleri, tekrar yeniden kuran!
Gencecik beyinlerin, bekçisidir öğretmen..........
1997
Ahmet Turgut AtlıkKayıt Tarihi : 23.11.2006 18:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiiri 15 yaşımda lise ikinci sınıfa giderken yazmıştım, öğretmenler günü dolayısıyla yapılan şiir yarışması için, ancak yarışma gününe yetiştirememiştim nasip bu güneymiş, bu orjinal hali, üzerinde bir değişiklik yapılmadan.............
![Ahmet Turgut Atlık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/23/ogretmenler-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)