Öğretmenler Şiiri - Zafer Tuğrul

İyi bir insanda en büyük etmen,
Öğretmendir elbet öğretmen...

Sanma ki öğretmenlik kolay,
Çok büyük gururdur,kutsal bir olay...

Kendi derdi yetmezmiş gibi,kendi elemi,
Tutmasını öğretti kalemi...

Dersi beklerdik başımız dik,
Sen öğrettin bize Matematik...

Umrumuzda değildi,takmazdık dünyayı,
Senden öğrendik biz Kimyayı...

Kimi zaman dik durduk,kimi zaman ezik,
Sen öğrettin bize Fizik...

Boşver derdik,yan gel yat,
Sen öğrettin bize Edebiyat...

Tarifini bilmezdik,tarif ettin,
Tarih bilmezdik,Tarih öğrettin...

Hep derdin ya; Sakın ha olmayın mafya,
Sen öğrettin bize Coğrafya...

Karınca kararınca karar verebildik anca,
Sen öğrettin bize Almanca...

Hakkın ödenemez bizce,
Sen öğrettin bize İngilizce...

Taslamayın dedin ağalık,
Sen öğrettin bize Sağlık...

İlmin motiflerinden işledik kilimi,
Sen öğrettin bize Bilimi...

Oluşturursak çete,
Hemen yazardın reçete...

Sabahları bir sen selam verdin,
Öğrettin bize Din...

Para yok,öğrenciyiz yoksul kesim,
Para verdin,yaptık beraber resim...

Eğilirse dimdik başımız,
Kalkarsa naaşımız,
Adım gibi eminim,
En çok sen ağlarsın öğretmenim

Hakkını ödeyemeyiz asla,
Yoruldun be Hocam sırtını duvara yasla...