Öğretmen Kim Şiiri - Musa Kurtaran

Bahçe dolusu çiçeklerin
Hepsi ayrı güzel kokan,
İnci tanesi gözlerin,
Tam ortasındasın.

Alıp yükünü omzuna,
Binmişsin hayat trenine,
Kim bilir hangi vagonuna,
Belki yirmi belki kırkındasın.

Ne varsa aklında seni yoranın,
Bir torbaya koyman gerek.
Cehalete karşı son kalenin,
En üstünde kalbindesin.

Her şafağı karanlığın,
Sisleri yaran ışığındır.
Vatanın, dinin, bayrağın;
Aydınlığın farkındasın.

Anlatman gerek hak olanı,
Hakikati kalplere nakşetmeyi.
Sen öğretmensin, ilimlerin kaynağı;
O kutlu görevin emrindesin.

Her sayfasında tarihin,
Toprağın, aşın, ekmeğin;
İnsanla var olan âlemin,
Hem başında hem sonundasın!