Siz patron-ağa,bey,paşalar
Ey işbirlikçi kompradorlar
Ey katiller sizi militaristler
Bizlere acı,dert çektirenler
Ey eşkiyalar sizi hunharlar
Sizi zalimler sizi despotlar
..
Bir köşeye sinmiş üzgün ihtiyar
Sabah saatleri mart güneşinde
Belli ki olmamış bir an bahtiyar
Umutları hala zar düşeşinde
Ne kadar isterdi geçmişe gitmek
Geçen yıllarını hazla seyretmek
..
“Ağırlık ölçüsü kilodur,
uzunluk ölçüsü metredir,
hayatın ölçüsü ise mutluluktur…”
Bakış Aşısı
..
Nazari deneysel, sonra da tatbiki,
İlmin safhaları bunlar tabii ki.
Tüm dünya ilimde varmış ta nereye,
Biz ilim adına vurmuşuz karaya.
Beşyüzlük yapılmış dünya listeleri,
Yok bizimkilerden mosturalık biri.
Her ilde kurmuşuz, üçer beşer site.
..
Geçmişteki yıldan farklılık yaşat,
Kin, nefret üretme sevgiyle kuşat,
Çekilen çileden vücutlar haşat,
Hoş geldin yeni yıl umut ver bize.
Savaştan söz etme barışı sağla,
Mide zil çalmasın gırtlağı yağla,
..
Dilara kızımı anlatıyorum,
İyilik meleği abartıyorum,
Lale,sümbül gibi koklatıyorum,
Allah'a emanet saklatıyorum.
Rab'bimden hediye esmer güzeli,
Aile içinde bülbüldür dili,
..
ALANYA KALBİM.AKDENİZ BENLİĞİM
Şu an İstanbul donuyor sanki.Ağır,yapış-yapış bir soğuk var dışarıda.Kirli-gri bulutlar ve sis.İnsanın içi daralıyor.En iyisi,düşlere savrulmak.
Hayatım boyunca,hiç kış olmayan bir yerde yaşamak istedim.Ama bu,o kadar uzak bir düştü ki...Şimdi sanki avuçlarımda o düş.Birdenbire bırakılıverdi avuçlarıma.Anlamını ve değerini,ömrümce bileceğim gerçekleşmesi için,küçük adımların yeterli olacağı,o harika düşümün.
Geçtiğimiz iki yaz tatil yaptığım,her şeyden kaçtığım Alanyada,yine tatil düşü kurarken.İnanılmaz bir mucizeyle,temelli kalacağım.Benim için uygun koşulların-olanakların hazırlanmaya başladığı,güzel kentime yerleşeceğim,en kısa sürede.
5 Temmuz 4 Ağustos 2008 tarihleri arasında,harika bir tatil yaptım.Her anı,inanılmaz güzeldi.Çok sevdiğim,ailem bildiğim bir çevrem vardı.Orada geçirdiğim bir ay süresince,bu sevgi çemberi büyüdü-büyüdü.Üç yıl öncesine dek,sadece Antalyanın bir ilçesiydi Alanya benim için.2007 yazında bir çılgınlık yaparak gittim ve on gün kaldım ve hayatımın cenneti oldu.Dinlemesini bilince,yürek seni hep doğru ve güzel yerlere götürüyor.Tek İlhan’ı tanıyordum yazışarak ve birkaç telefon konuşması sonucu.Sonra,ailesi-ailem,çevresi çevrem oldu.On gün,bana onlar baktı.Çağımızda insanların,kendi anne-babasına,çocuklarına-akrabalarına bakmadığı bir yozlaşmada.O harika arkadaşım ve ailesi,prenses gibi baktılar bana.İnsan böyle güzelliklerle karşılaşınca,hayata daha bir sıkı sarılıyor.Yaşam,anlam ve değer kazanıyor.Yüreğinin bütünleştiğini duyumsuyor.
Geçen yıl,2.kez gittiğimde,yanımda yardımcı bir öğrenci hemşire götürdüm.Gönlümce yaşadım.Yeni ve çok güzel birçok insan daha tanıdım.Hiç tanımadığım insanlar bana yardım ettiler.Hayatımı kolaylaştırmak için,her şeyi yaptılar.Her gün dışarıdaydım,neredeyse sabahlara dek.En basitinden,kaldırımlardan çıkarken,birisi, tutup sandalyemi kaldırıyor,teşekkür etmeme vakit kalmadan,uzaklaşıyordu.Bir gün baktım,her gün gidip geldiğim yollar üzerindeki kaldırımlara,esnaf rampa yapmış.Çok mutlu oldum,yüreğimle teşekkür ettim.Zaman zaman oturup,hem müzik dinlediğim,harika manzaralı cafe-barda,hesabı istediğimde.Hesabınız ödendi sözlerini az duymadım.Cafe sahibi yapıyordu bunu.Küçük hediyelerdi bunlar bana ve kabul etmemek,büyük kabalık olurdu.Yolumuzun üzerindeki bir mısırcının elinden,güç kurtuluyordum.Her gece,bana bedava mısır vermek istiyordu.Yolumu gözlüyordu sanki.
..
Hadi diyelim deneyimlisin..
İyi iş görürsün.
Ya da görmüşsün..
Çık bakalım sokağına.
Bak bakalım o gergin suratlara..
Farketmez aslında
Anan,baban..
..
Bir zamanlar
Benimde defterim kalemim vardı
Umut yüklü düşüncelerim vardı
Sevinç dolu
Öğretmenlerim vardı
Ellerini doyasıya öpmek istediğim,
Okulumdu anam kadar sevdiğim,
..
Dünya dedikleri bir misafirhane
Misafiri kimdir görebildin mi?
Niceleri dünya misafirhanesine gelip gitmişler
Gelen kimdir giden kimdir gördün mü?
***
Dünya dedikleri sanki bir gelin
Görenler sarılır âşık olurlar
..
Hani bir bıçak değince, yanar ya canımız. Hani bir bıçak değince, kan sıçrar beynimize. İşte, bazen yaşıyoruz kaçınılmaz değmelerin, içimizden dışa vuran yankılarını. Son yıllarda hep darbeler alıyoruz; sağlı, sollu üstümüze...
Geçen gün, bir öğretmenin gözyaşına tanık oldum. Etkilendim. Ağlıyordu geleceğimiz olan çocuklarımız için. Aslında benim de zaman zaman gözyaşlarım olmuştur karanlıkta. Hep saklamaya çalışmışımdır, içimde yaşattığım duygularımı. Hep gizlemeye çalışmışımdır, beynimdeki fırtınaları. Bazen bir hüzün çöker içime, vururum kendimi çocukca küçük bir davranışa. Erir gider, aradaki gerginlikler içimden.
Siz hiç hissettiniz mi bilmem? İçinizde sanki ikinci bir ben olur, sana “Dur.” der bazen. Buna kimileri vicdanın sesi diyor. Ama o vicdan bazen senin yapacağın işleri bile engelliyor. “Dur“ der. “Sana yasak bunlar.”, “ Dur “ der aba altından gösterek. “Sen hizaya geç. Yoksa hafifçe dokunurum ucundan sana.” Ama fazla kaçırır da değerse kemiğe. İşte o zaman, ne suskunluk kalır, ne de içe atmalar ben de. Volkan olur, yakar kendini kızgın yürekler arasında...
Hayat merdiveni, bizi hep böyle anlarda yakalar ve biz hep isyanları oynarız yüreğimizde. Ya ekonomik sorunlarla sıkılır ruhumuz, ya evdeki sorunlarla ya da iş yerimizde yaşadığımız sorunlarla yaşarız içimizdeki fırtınaları. Ama hep kendi penceremizden, ırmağın kendi bulunduğumuz kıyısından bakarız herşeye. Karşımızdakilerin duygu ve düşüncelerini çoğu zaman dikkate almayız bile...
..
Hayat bir okul bizler öğrenci
Bir öğreten var,birde öğrenen
Peki öğreten kim,öğrenen kim,
Öğreten, yalnızca doğruyu öğretir
Her bilgi onun varlığıyla,var olmuştur.
Her şey onunla olmuş,her şey ondan doğmuştur.
..
Şairler,yazarlar emeği çekti,
Sayfa sütununa duyguyu ekti,
Matbua basarak katladı, dikti,
Öğrenci bekliyor kütüphaneler.
Okumanın yaşı,başı da olmaz,
Yeter ki benimse,hiç cahil kalmaz,
..
Etrafımızdaki şeyler tek başına iyi ya da kötü değildir. İyilik ve kötülük bizim onları değerlendiriş biçimimizde ortaya çıkar.
Recep İvedik filmi son zamanların önemli bir sinema olayı. Herkes birbirine bu filmden bir replik aktarıyor, filmi görüp görmediğini soruyor. Filme olan ilgi, sıcak ve güncel. Film yaşıyor ve yaşanılıyor.
Geçenlerde gazetelerde bir haber Amerikan sinema sektörünün devasa gücü ve dünyadaki etkisine karşı varlığını sürdürebilen, kendi tarzını ve etkinliğini yaşatabilen iki sinemadan söz ediliyordu: Türk sineması ve Hint sineması. Recep İvedik’ten sonra konuyu ele alıp incelemek bir gereklilik oldu.
Bizim geleneksel Türk tiyatrosu oyunlarından olan orta oyununda Kavuklu, İstanbul’a gider ve iş arar. Berber çırağı olur, terzi olur, kasap yamağı olur; ama her defasında işi eline yüzüne bulaştırır ve her işinden kovulur. Pişekâr da ona akıl verir ve yeni yeni işler bulur. Recep İvedik de böylesi bir izlek üzre yol alıyor. Recep’in iş bulmak için İstanbul’a gelmesine gerek yok çünkü o artık zaten İstanbul’da… İşsiz… Hoyrat bir delikanlı. Bir ninesi var, o da zamana uymuş, bıçkın… Bilgisayar oyunları oynuyor, küfürlü konuşuyor. Bu yanıyla filme bakarsak nineler de değişmiş diyebiliriz… Diğer yandan torununun “bir işi, bir eşi ve toplum içinde saygınlığı” olsun istiyor. Bir yanıyla da geleneksel…
..
Cumhuriyet tarihinde ilk Ülkücü şehit,
Vatan için şehit düştü Ruhi Kılıçkıran.
Yüreğimizde yaşıyor Allah olsun şahit,
Vatan için şehit düştü Ruhi Kılıçkıran.
Osmaniyeden kalkıp yola revan olmuştu,
Ankaraya varıp okumak için gelmişti.
..
Edremit'e girişte sola bakarsan,
Bademli Yurdu sana gülümsüyordur.
Kapısına varıpta selam salarsan,
Görevliler ayakta ''buyrun' diyordur.
Talebeler burada huzurlu olur.
Jeotermal ısınma, sağlıklı olur.
..
Yer yatağında iki sevgili
Nerden baksan
Öğrenci evi
“kaloriferler pek yanmaz”
Uyarısına rağmen kiralanan..
Fakat yine de
..
Sigaramın bile zehri yok senden sonra
Ne ateşi ateş
Ne dumanı duman...
Tiryakiliğim ızdırabınaymış meğer
geç anladım.
Seni bıraktığımsa
koca bir yalan..!
..
Kutlu Olsun Günün Senin
Gerçek rehber bir öğretmen, velinimetidir veli
Eğitim-öğretim işi, gönlünde muhabbet seli
Herkesi o yetiştirir, ne mahirdir onun eli
Kutlu olsun günün senin, canım benim öğretmenim
Elinden tutmuş çocuğun, geliyor bak bizim veli
..
Ben kışı sevemedim, bahar için katlandım,
Yoksulluğun üstüne kar olup düşmüyor mu?
Doğal afetler ile ölenlere hep yandım,
Çaresiz mekânlara sel olup taşmıyor mu?
Ülkemizde bu mevsim yüreğe korku saldı,
Sanki Azrail gibi kazalarda can aldı.
..
Ülkemizde ve dünyada eğitim bir ülkenin ilerlemesi,kalkınması,ayakta durması için olmazsa olmazların başında gelir. Toplumları geçmişiyle yarınlarına daha emin adımlarla taşımak için eğitimin çok önemli misyonu vardır.Bu misyonun devamlılığı için eğitim her zaman taze kana ihtiyaç duyar.Bunu da kendisinin geçmişten bu yana yetiştirdiği bireylerle gerçekleştirmeye çalışır. Bireyler farkında olsun ya da olmasın formal ya da informal bir şekilde eğitime katkıda bulunurlar. Eğitim yaşı formal anlamda belki 36 aya kadar düştü ve 3 yaşından sonra belki yaşam boyu eğitim programlarımızıda dahil ederken hayatımızın büyük bir kısmı eğitimle geçmekte. Ülkemizde İlkokul,ortaokul,lise,lisans,yüksek lisans,doktora eğitimi tamamlandıktan sonra bu aşamaların herhangi birinin ardından iş hayatı başlamaktadır. Eğerki öğrenci bu aşamalarda büyük başarı gösterirse belkide yurtdışına gitmekte ve dünya sıralamasında üstlerde olan üniversitelerce "beyin göçüne" dahil olmaktadır,burda yatay bir beyin göçü yaşanmıştır. Yatayda yaşanan bu beyin göçü geri dönebilir,gittiği yerde daha donanımlı olup yuvasına dönebilir,kendisini olabildiğince üst seviyelere taşıyabilir ya da bir aşamada sistemden kopup başka bir hayat yaşayabilir. Zaten bu seviyeye geldiyse kopması düşük bir ihtimal gibi...
Gelelim dikey beyin göçüne. O kadar eğitim alıp teog,lys,kpss,ales,yds girip bölümü,mezun olduğu üniversite ne olursa olsun. Bu sınavlarda başarı elde edemeyen birey,hayatının başlamasını hep ertelemiştir.Zaten başlayacak gibi durmuyordur. Matematikteki dikey eksende gibi aşağı yukarı hareket eder,davamlılık,kararlılık göstemez.Hep pişmanlık yaratır geçmiş tercihleri;keşke daha düşük bir puanlı bölüm yazsaydım da atansaydım diye çünkü yüksek puanla öğrenci alan bölümlerden mezun olan çoğu aday şuan işsiz ve iş beklemekte.eeee ister istemez insan beyni hemen kıyaslama yapabiliyor,benden daha düşük puanla yerleşti ama hemen iş sahibi oldu bense kpss 10 kez girdim olmuyor,alım az puanlar yüksek. Bu şekildeki gibi mezunlara verilen ilk tavsiyelerden biri "özelde çalışsana", oluyor. Özelde özel kölelik yaptırılmak isteniyor ve aday bunu son çare olarak görüyor.Dİkey beyin göçü bireyi hep en derinlere,eksilere,depresyona,tükenmişliğe ve hatta örnekleri çok ihtihara kadar götürebiliyor. Madem 20 yıllar boyunca eğitim almış bireye çıkışta diplomasıyla birlikte iş vermeyecektiniz, neden 20 yıl meşgul ettiniz. Tabikide kendi tercihi bu ama bir zahmet eğitiminin karşılığını da bir nebzede olsa veriniz.
Osmanlı Devletinde Tarhuncu Ahmet Paşa öncelikle devletin geriye doğru on yıllık harcamalarıyla ilgili bir araştırma yapmıştır. Bu araştırma sonunda devletin yıllık gelirleri ile giderinin ne kadar olduğunu yaklaşık olarak hesaplamıştır. Böylece devlet gelirleri ile giderleri arasında denge kurarak denk bütçe yapmayı planlamıştır. İlk kez modern anlamda bütçe hazırlamış, gelirlerin 24 milyon, giderlerin 25,5 milyon altın olduğunu tespit etmiştir.Bütçe açığının saray masraflarının çokluğundan ve lüzumsuz hediye ve bahşişlerden kaynaklandığını görünce, bunları azaltmaya çalışmıştır. Bu çalışma hep hoşuma gitmiştir Tarhuncu Ahmet Paşa ne güzel yapmış,belkide herkes ayağını yorganına göre uzatmış, Devlet bir nebzede olsa toparlanmıştır.Şimdinin teknolojisi,bilgisayar çağı,ilerlemiş eğitim seviyesi ve yüksek kültürü düşünüldüğünde acaba diyor insan çok mu zor denk bütçe gibi bir çalışma yapılarak eksiğimiz fazlamız nedir?, şu bölümlerden,şu işlerden önümüzdeki 10 yıl alımlar az olmalı,gençlerin bu mesleklere yönlenmesi ihtiyaçlar doğrultusunda kısıtlanmalı. Ama nerde? Artık elini sallasan herkes üniversite mezunu,bu anlamda eğitimin denkliğide hesaplanamz mı? Mesela bir A mesleğinden 5000 kişiye ihitiyaç varken 30.000 kişiyi mezun etmenin mantığı nedir. Her mezun iş bulmak zorunda değil diyor bazıları ki bunu diyenlerin zeka seviyesi tartışılır.25 yaşından sonra çaresiz, boş boş gezen diplomalı işsizler,ailelerine karşıda mahcup olmakta,hayatının en önemli yaşları 20li yaşlar çok sıkıntılı geçmektedir. Artık hayat 30-35 yaşında başlamaktadır.Dikey beyin göçüyle 20 yıl aldıkları eğitim yavaş yavaş dibe vurmakta ve bu gençlere eğitim veren öğretmenlerinin,doçentleri,profesörlerinde verdiği eğitim boşa çıkmış olmakta.
Sahi biz niye eğitim alıyoruz, eğitim-öğretim ortamları niye var?
..
Mayis penceresinde sagnak ve gökgürültülü yagmur
Düsen iri damlalar desip delen gökleri topraga döküp bosaltirken
Sirtinda kirmizi gocuk bacaginda mavi don omzunda capraz canta
Akli dünyanin derin bir yerlerinde adimlari islandikca kaldirimlara saplanan
Sopsoguk bir gölge gibi yagmur degdikce ciplak dallarin
Elektirik diregine yakinligini siginip dönen dolanan
Coktan gecikmis bir otobüsün ne geldigi var ne gelecegine
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
Okulun demirbaşları durur karşında,
Üçü de olabilir tabi listenin en başında,
Mesleki tecrübelerini sorarsanız eğer,
Üçü de yolun yarısında 30-40 yaşında…
Sağda Türkçe Öğretmeni Orhan Duman,
Ooo cesaret verir, güç katar dik durman,
..
Yazılı sözlü sınavlarında.
Canımıza can katan kopya.
Çalışmasan olmaz kafalarda.
Çalışanların hatırlaması, kopya.
Bilmeyene ne denirse densin.
..
