Öfke Tohumları Şiiri - Uğur Musab Şahin

Öfke tohumları, acı meyve verir.
Tatlı tatlı yiyenler, acı acı geğirir.
Kendini başkasının yerine koysan.
Daha az yanılırsın, nefsine sorsan.
Sık ziyaret usandırır, seyreği üzer.
Ziyaret, yerinde ve zamanında güzel
Susan cahil, cahillerin de filozofudur
Uysal atın tepmesi sert, cahil cesurdur.
Güzellik şaraptan serttir, seveni çarpar.
Gözlerin güzeli, çirkin bakışlar saklar.
Şirinlik göz zevki, ruhuna ıstırap verir
Kölelik esaret değil, esaret köleliktir.
Köleler hem eşitlik, hem adalet ister,
Efendileri, hiç umursamaz isteklerini.
Köleler yine sabırla, bir ömür bekler
Soylular sıktıkça sıkar, kemerlerini.
Oysa niyetleri özgür, hür yaşamaktır.
Efendiler, çektikçe de çeker gemlerini.
Köleler yorgundur ve bitkindir, çaresiz
Asiller, vurdukça da vurur semerlerini.
Köleler, “değişsin bu düzen” isterler.
Efendiler hemen değiştirirler düzeni.
Düzen değil de, düzülen değişmelidir.
Efendilerse değiştirmez, düzül enleri.
2002