Ödünç Düşler Şiiri - Cumali Çorbacı

BEN_YOKTUM_
BEN HİÇ_YOKTUM
BÜTÜN_HAYAT_ORDAYDI_
BEN_BiR ÖLÜ_KELEBEĞIN_BAŞINDA_
AĞLAYAN_ ÇOCUKTUM_____
-----

Beklediğim bulut
Ezgin bir coğrafyaya yağdırdı beni
Aşkı inkar eden bir mevsimin entrikası bu
Yıllar sonra karşınıza hazırlıksız çıkamam
Söyleyeceklerim yüreğinize takılır
Çocukluğumun kaldırımlarına düşerim

Diz(e) lerim kanar...

Bakmayın öyle
Sebebsiz değildir hiçbir şey
Bakmayın yoldan çıkmayacağım
Dört duvar voltalarında azalırken
Hepinize uzun uzun sarılacağım

Bir bilseniz
Susmamak istedim sonsuza dek
Sakıncalı yasa dışı çokluktan
Yorgun argın döndüm içime
Sensizliğe kurgulandım
Rengi geceye tutsak olan karanlıklarda
Bir parça ölmek istedim hep...

Arka mahellede
Postacıların bilmediği bir evde
Bıraktım öfkemi
Size zifir bir geceden
Büyük şehir öyküleri getirdim
Sevişirken dağılan - kül bir beden...

Ertelenmişliğin kıyısında
Yüzümde yarım bir nisan
En sakat yerlerimden başladım
Kendimi onarmaya
Sizde öyle yapın-

Bir parça da yaşamak var -unutmayın...