Odun Şiiri - Mehmet Cıngır

Bahçeler bahçeler…
Bahçelerde ağaçlar…
Ağaçlarda dallar…
Dallarda sebzeler meyveler …
Elma,nar,limon,portakal,mandalina
Vişne,erik,dut,armut,kiraz,kayısı…
Daha neler neler…
Bilinmez sayısı…

Domates,biber,patlıcan,fasülye kabak…
Gelir soframıza tabak tabak

Renk renk…
Kimi yeşil,kimi sarı,kimi kırmızı,kimi siyah
Kimi pembe,kimi turuncu,kimi beyaz…

Kimi tatlı,kimi ekşi,kimi mayhoş
Kimi çok tatlı,kimi az tatlı,kimi ekşi,kimi ekşimsi…
Tatları da kendi ararında farklı
Hepsinin de tadı çok hoş…

Hepsnin bağlı olduğu dal odun
Dalın bağlı olduğu gövde odun
Gövdenin bağlı olduğu kök odun.
İnanmazsan bir dokun.

Meyvelerin ve sebzelerin hepsinde de
Ayrı bir tat,
Ayrı bir lezzet,
Ayrı bir şifa saklı…
Ey insanlar düşünün biraz!
Kim verdi oduna bu aklı?

Nasıl yapabilir bunları
Aklı olmayan bir odun?
Varsa Allah’tan başka inandığın Mabud’un
Sor bakalım ne cevap verecek
Önünde eğildiğin putun?

Derler ki tabiat,
Fakat;
Onun ne ilmi var,ne aklı ne de iradesi
Bu düşünce de sakat…
Bunları yaratan zatın
Olağanüstü bir güce,yüce bir akla,yüce bir ilme
Ve iradeye sahip olması gerek.
Hiçbir yaratılmış yetiremez buna takat
İşte her şeyi yaratan Allah’tır o yüceler yücesi zat.