Gözlerinin gözlerimle uyandığı sabahları karşılamak yeri dolmayan bir mutluluktu
Geriye kalan solgun duvarlar oldu.
Öğrendim ki;
Bayatlayan yalnızca ekmek değilmiş
Soluduğum havanın bile tadı kalmadı
Ciğerlerimde dolaşan oksijen sensiz gezinirken
Nefesimdeki hakikati aradım.
Kayıt Tarihi : 12.9.2022 03:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Mehmet Özbek](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/12/oda-dolusu-hasret.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!