O Şûh-i Mevlevî Hüsniyle Reşk-i Âftâb Oldı

O şûh-i mevlevî hüsniyle reşk-i âftâb oldı
Tenûreyle derûn-i hâlede çün mâh-tâb oldı

Görüp dil germ-cevlân şu’le-i cevvâleveş rûyın
Misâl-i mûy-i âteş-dîde vakf-i pîç ü tâb oldı

Semâ’ içre olınca hoy-feşân gül-berg-i ruhsârı
Zenahdân-i latîfi şîşe-i mevc-i gül-âb oldı

Ruhı zîr-i külehde şem’-i fânûs-i hayâlâsâ
Yanınca cân ü dil pervâne-i pür-sûz ü tâb oldı

Tolaşdı pâyına çün tavk-i kumrî rişte-i enzâr
O seriv-kad semâ’ itdükçe dil pür-iztırâb oldı

İdâre itmede mestân-i ‘aşka sâkî-i hüsni
Lebi peymâne-i çeşm-i temâşâda şarâb oldı

Hemân fevvâre-i âb-i hayâta döndi ey Sâmî
O dem kim gerden-i pâki ‘arak-rîz-i hicâb oldı