O...
O gösterdiğim...
O parmağımın ucundaki...
O bittiğim,Yokluğunda yittiğim...
O elinde eridiğim,içimde erittiğim
O...beni dahi süngüleyip gitmişse eğer
O...ne hatırlanmaya nede sevilmeye değer.
Kaf dağının ardı cennet gibi gösterilmiş yıllarca
Ne masallara inandırılmış,ne kadar safmış yüreğim meğer.
Gecenin kapısına vuracağım darbelerimi
Soluk soluğa,hırsımdan çatlarcasına
Nefesim nefes arayacak hoyratça
Bana ödetilenleri yüze katlarcasına
Filiz vereceğim sıcak yüreklere yeniden
Dik duruşumu,yaşadığımı ispatlarcasına. 04.04.2008
Kayıt Tarihi : 4.4.2008 23:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Yazan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/04/o-parmagimin-ucundaki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!