yalnızlığımı paylaştım bir akşamdı,
o kış akşamında,oturdum sahilde kucak kucağa,
karşı karşıya diz dize oturdum,
ve ona bakıp bir,bir dertlerimi döktüm,
oysa karşımda seyredecek ufuk bile yoktu,
ne güneşin kızılı vardı, nede daseden yakamozlar,
sadece dev dalgalar ve bir de yalnızlığım vardı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta