O günler Şiiri - Haydar Canpolat

yaşadık
bitti
mi
şimdi

öylesine mişli geçmiş zaman
masallarına saklı kalan
bir düşmü sadece
çocuklara anlatacağımız
develer tellal
pireler imiz berbermi olacak
bizimde
söyle murada eren kim
kim kavuşan kendi erimsizine
ya darısı kimin başına diyecegiz
bu öyküde

oysa ben
ne mızrağımla yeddi başlı ejderhayı
öldürdüm bir vuruşta
nede kaf dağının ardındaki
dermana gittim senin için
binip te anka kuşunun kanadına

halbuki sen ne padişah kızıydın
ne ben yanaşma
yada yoksul oğlan
ve nede aramızda masal bir sevda
öylesine yalansız ve yalın
çifte bir yürektik işte
durup durup
bir seni seviyoruma uyak düşen

şimdi ah çekip
o günlere
yürek salmakta neyin nesi
öylesine kendini kendi içinden yolcular gibi
ki ogünler hiç bitmedi ki
bak en dar vakitlerde bile
esrik bir yürekle de olsa
seni sevmelerdeyim hala
ve hala en dert ettigimsin bu dünyada

hala her sabah bir günaydın
ve bir ben geldim koyuyorsam
yastığına eger
ve kan kırmızı bir karanfil masana
hiç üşenmeden ve unutmadan
sür git bir aşkla
egilip öpüyorsam en mahmur yerinden
demek ki sevgilim demekki
yaşadaığımız hala o günlerdir
yaşadığımız hala hiç
eskiyip eksilmeyendir

söyle ey sevgili söyle
eskiyen
eksilen
biten
ve karışıp en geniş zamanlara
yitip giden
ne şimdi
seni sevmelermi
öyleyse eger
ya şu
şu mor ikindi
şu mor hüzün
şu menekşe yürekte ki
yaşamaşk
neki
kiminki