O Güne Şiiri - Ahmet Çevik

Umutlarım boğuldu Kızılırmak' ta
Bahar ayındaki seldi o nehirde,
Gözyaşlarım.
O andan sonra
Günler hep perşembede kaldı
Her gün o ayın onbeşiydi
Ve diyordum ki nefes alan her şeye
'O yok' artık.
İçli şarkılarda
Issız ve ıslak caddelerde aradım seni
Çözümdün.
Ama
Yoktun.
Tatlı Perşembe;
Oturup ağladım sabahın gelmesi için
Karanlığı parçalayıp meze yaptım
Bardağımdan çektiğim hasretine
Körkütük sarhoşluktu kahrolası yazgım.
Bir cam bardağa sıkışıp kaldı mutluluk
Sevgisizliğe ilaçtın sen
Bense,
Sarhoştum o gece
Hala da öyleyim nedense
Aradan yüzlerce perşembe geçtiysede
Unutmadım,
Alışamadım gidişine
Zehir zemberek yokluğuna...