O Gelmez Şiiri - Mahmut Özkan

" O Gelmez
Ben senin yüreğindeyim diyor, Bende diyorum ki!
Aşk; ihanet kaldırmaz,İhanet Aşkı kaldırır!
Gezdin bir zaman dünyayı yaşadın sevinçler belki de çile,
gülmeyen bahtım var dedin de güldün mü söyle
ağlamanın verdiği hazzı sevinçler habersiz duyar
kah derinden kah inceden hafif doğrulursun
yerlerde sürüklenen yaprakları seyre dalarken
sende onlar gibi olduğunu düşünürsün
elinde varken bir an onu yaşa değerlendir
yoksa pişmanlık türküsü söylemek yersizdir
karartılı bir akşam üstü yürüyorduk
Kıpkızıl,güneşte gölgemiz gittikçe zayıflıyordu
biz üç arkadaştık her akşam toplanıyorduk
biri ben diğeri gölgem birisi de hayalimde gezinen sen
ayrılık koyunda bekleşiyorduk
ben denize taş atarken gölgem sanki elimi
geri çekiyordu,
tam taşı atacakken hayalimdeki sen,atma! diyordu
Bir zaman sonra karanlık çöktü, gölgemse yoktu,
sevgilimde kayboldu bir ben kaldım yalnız birde yakamozsuz deniz karşımda
dalgalarıyla konuşuyordum.
her sefer kıyıya savurduğu kum taneleri gibi aynı yere bir ileri bir geri gidiyordum.
sustum ve boşuna bekleme çünkü
O GELMEZ..! ! ".