Ahlayıp vahladı bindiğim eşşek.
Burnundan soluyordu öfkesini.
Ben de mutlu değildim,
Ama ne yapabilirdim,
Ben insandım, o da eşşek.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hiciv kokan şık bir kısa şiirdi,saygılar sunuyorum...
İletinin gittiği adreste neler olmuştur,bilemem.Ama harika bir ironiydi.Karşılaştırmanın verileri çok doğruydu.
Tebrikler Sayın TÜRKOĞLU
Ahlayıp vahlamaya gerek yok, eşek olana her zaman binerler. Yüreğinize sağlık üstat.
güzel bir yorum hocam , kaleminize sağlık
:))) herkes yerini bilecek diyosunuz...kutlarım papatyalar yüreğinize
Ahlayıp vahladı bindiğim eşşek.
Burnundan soluyordu öfkesini.
Ben de mutlu değildim,
Ama ne yapabilirdim,
Ben insandım, o da eşşek.
yüregine saglık tebrikler
yorum icin mana yelpazesi cok geniş. Sanki taşı gediğine oturttum gibi bir havası var. tebriklerimle....
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta