-O Çekilip Giderken- Şiiri - Hasan Ulusoy

Mor göz altılar bitkin ömrüme törpü olur
Vakitlere baş eğen sancıları çekerken
Her sabah bir akşamın derdini arar bulur
Boynuma geçen halka işim çok vakit erken

Hayatın ayazında üşürken yaktı derdin
Şafaklar irin kokar kan renginden renk verdin
Senden başka umudum elim kolum yok derdin
Ses vermedin bir kere burdan çekip giderken

Yuvasında üzgündür yavrudan geçkin bir kuş
Dağlara dert anlatır derman ister her yokuş
Gidişinle kayboldu baharı çağıran kış
Bir mevsimde mıhlandı zaman mekan o derken

Kelimeler doymuyor efkarıma acıma
Yanaklarım yaş ile yana dursun acıma
Kırk tilkinin fesadı desen oldu tacıma
İçimde titreme yok ne duyarken ne derken

Kara kızıl bir kuşun tan vaktinde sesi var
Yangındaki kuzunun belki bir hevesi var
Hasan gitse ne çıkar eğlenecek nesi var
Arkasından yanmak zor o çekilip giderken
20*2*009 Taşkent