Adnan Durmaz - O...Büyük Yalniz..Gitti.. ...

BELKI GELMEM..GELEMEM…

Bu kadar sevenin arasinda,O BÜYÜK YALNIZ..GITTI

Çok yillar önceydi..At arabasiyla giderdik köyden ilçeye..Kerpiçten,tek odali bir evde baslamisti ortaokul yasamim..Orta okulda 12-13 yasinda bir köylü çocuguydum..Ne dogru düzgün giysim vardi; ne de param pulum..Ne yer ne içerdim animsamiyorum..Anam ilçenin pazari olan Sali günleri köyden pisirdigi bir tava kuru fasulyeyi getirir birakirdi bu kira evine..Ev dedigin,içinde,yerde serili bir kilim,üzerinde bir yer yatagi olan,teneke sobali ciscibir bir tek odaydi iste..Arkadaslarim da,bencileyin köyden gelmis çok yoksul ailelerin çocuklariydi..Sinemayi ilk orta okulda görmüstüm..Boynum incecik,pantolon dizim yamali kara kuru bir çocuktum..Durmadan okur,yazardim kendimce..
Resim ögretmenim bana bir siir kitabi verdi..DUVAR..O zamana kadar,siir,sadece bayramlarda okunan,bilindik seylerdi benim için..Ilk kez,o kitapla,siirin baska bir sey oldugunu anladim..O kadar fazla anladim ki,kitabi defalarca okumak bana yetmedi,sonunda tümünü bir deftere yazdim kitabin..Sonra da götürüp,bunlarin bana ait siirler oldugunu söyleyerek,Türkçe ögretmenime verdim..Hala sastigim bir sey var ki,ögretmenim o siirleri begenmemisti..Gerçi ben,onlari temize çekerken küçük degisiklikler yapmistim..Özel adlar vardi,yer adlari vardi,Istanbul’un semtleri falan,onlari degistirmis,yasadigim küçük ilçeden semt adlari vermistim kendimce..
Ondan sonra sürekli yazmaya basladim artik..Nazim’a ulastim nasilsa ve sürekli farkli kitaplara ulasma sansim oldu az da olsa..Bana yol gösterecek kimse yoktu..Karanlikta can havliyle yürümeye çalisan bir canliydim….Duvar,benim ilk yol göstericimdi..