O Ayrılık Anında Şiiri - Yavuz Erdin

Bir veda dönüştüğünde elvedaya.
O noktadan geri dönüş olmaz ne yapsanda.
Tüm yaşanmışlıklar kaybolur,tükenir umurlarında.
Hoşçakal bile demek gelmez içinden.
İçin acır,yüreğin burkulur o ayrılık anında.

Aslında ben alıştım,
Alıştırdınız böyle saçma vedalara.
Yolun başında severmiş gibi yapıp,
Fütursuzca kandırmalara.
Heyhat seninde bir farkın yokmuş,
Diğerlerinin yanında.
Yine de...
İçin acır,yüreğin burkulur o ayrılık anında.

Hata üstüne hata,yanlış yanlış üstüne.
Hanginize ne yaptım,nedir bu işkencenin sebebi be?
Yüreğim yangın yeri haykırıyor içten içe.
Ciğerim yanar,ruhum paramparça olur o ayrılık anında.

Rabbim siz gibileri her karşıma çıkarmasın deyişimde.
Bir yerlerden peydah olup sızıyorsunuz gönlüme.
Günahım neydi ki benim bitmek bilmiyor bu ödeşme.
Sarstınız inancımı hoyratça hep o ayrılık anında.

O kadar çok ahımı aldınız ki,
Kaldıramayacaksınız bu gidişle.
Belkide benim değil sizin imtihanınızdı asıl mesele.
Ama hepiniz kolay yolu seçtiniz,
Beni terkedip gitmekle.
Gidenin yolları açık olsun,
Kalan hep şu garip olur hep o ayrılık anında.