O Adam Şiiri - Fazıl Çakaler

Sormuşlar adama yok demiş düşmanım demişte anlamış sonunda
İş işten geçmiş geçmesine bakmışki yılan koynunda
Yukarı tükürse bıyık aşağı sakal ölçsede enine boyuna
İyiliğe yormuş, kalsın adamlık bende inanmayın duyunda

Kötülüğün geçmiş eline sallar gezer ferman
Yukarısı bıyık aşağı sakal koptu kopacak kıyamet kalmadı derman
Bekler söksün şafak,iyilik adına doğacakmı güneş söyle devran
Yükü olmuş kötülük, helal geçmiş haramı yüklenmiş gidiyor kervan

Güller gülerek soldu ellerimde demet demet
Sökmeden şafak, seherlerde Rabbimden eyledim medet
Neşeler hüzün oldu anlayamadım neye sebep
Çıkamadım bu iş çinden araştırdım dört mesep

Beklerim sökmez şafak bitmez de oldu benim gecem
Yok çare göz yaşlarımla yazarım her bir hecem
Her ne olursa olsun madde değil Rabbime benim secdem
Yatağım sabır yorganım dır benim seccadem

Satırlarda adı geçen çaresiz o adam benim işte
Yok beni anlayan hüzünler içindeyim, olamadım oynaş nede sevişte
Anlayamazsın ne dersen de farksız herşey başlangışla bitişte
Okşadıda mutluluklar başımı,yinede almadı beni son geçişte

Olsun şükrederim görüyor beni yerin göğün sahibi
Artık ulaştır beni sonsuzluğa edeyim rahat alemlerin Rabbi
Olsun dualarım kabul yüzü suyu hürmetine habibi
Yok bu dünyada bana huzur ahirette sevindir bu fakiri