Ne bir ışık gördüm kara gözlerde;
Ne bir vefa gördüm gülen yüzlerde,
Hep yalanmış koştuğum peşinde
Zayıf adam oturuyor yerinde…
Sana uzanan başka el kırılsın,
Sana sarılan başka kol kırılsın,
Sana bakan başka göz kör olsun
Hala mahcup adam, bıraktığın yerde…
Bensiz gezdiğin çimenler kurusun
Bensiz gezdiğin yollar toz olsun
Bensiz hayatın zehr’olsun;
Hala o adam bıraktığın günlerde…
Zannetme o adam seni unutur
Zannetme o adam ölünce kurtulur
Zannetme ağarmış saçlarıyla yok olur
Hala o adam hep senin peşinde
Bir görse seni, bir duysa sesini
O an bir ateş yakacak içini
Ve söndürmek için ağlayacak,
Ve sarılacak boynuna o adam…
Aralık 2006 Ankara
Selver GüvercinKayıt Tarihi : 9.12.2006 08:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selver Güvercin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/09/o-adam-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!