Uzak artık sevdalanmak bana
Yıldızlar kadar erişilmez
Gecelerde gördüğüm düşler kadar hayal
Kapadım artık perdesini gönül kafesimin
Saldım bütün umut güvercinlerimi
Ömür denilen şey dört mevsim
Kimi zaman kışa benzer
Kimi zamansa yaza
Her yağıştan sonra güneşi görür gözlerin
Umutsuzluğunda uzanan dost elinin sıcaklığı gibi...
Bir gece ansızın
Hiç beklenmediğin bir anda
Dönmelisin sen bana,
Kapımı çalmalısın delice
İsmimi haykırmalısın karanlığa,
Söyle,
Söyle bana gökyüzü
Anlat bana bu gece dışarıda olanları
Ne olur, sende bulutlanıp kararma bana
Söyle kaç dertleşen var seninle
Kaç kişi ağlıyor bu saatte
Dün gece;
Ayışığındaydı sevgili,
Aşkı anlamlandıran gözleriyle...
Baktı, sessiz, dakikalarca...
'Seni Seviyorum' dedi...
Döndü ve gitti usulca, karanlığa
Gönlüm beyaz bir yelkenli
Bıraktım O'nu
Umut rüzgarlarıyla birlikte mutluluk denizine
Boğuştum hain dalgalarla
Fırtınalara yenik düştüm kimi zaman
İndirdim bütün yelkenlerimi
Nerde bizim gençlik yıllarımız dostum
Bir parça sosisliyi bölüştüğümüz istasyonlar
Bahçesinden çiçek kopardığımız okullar
Nerde ha dostum nerde o günler
Parayı düşünmediğimiz
Kızları özlemediğimiz o günlerimiz nerde
Aşkı tarife çalıştım bu gece
Düşündüm, umarsızca geçip giden saatlerde
Nedir bu duygu diye?
Hem mutluluğu yaşatıyor,
Hem de kederi....
Yani sevmeli mi?
Uzun zamandır kurduğum hayallerden birisi,
Akşamları küçük bir tekneyle boğaza açılmak,
Dalgalarla kucaklaşmak,
Mehtabın altında şarkı söylemek motorun ezgisiyle,
Bir olta atmak denize,
Dalgalarla oynaşan yakamozların arasından
Son bir kez tut ellerimi
Sıcaklığın sarsın yine tüm bedenimi
Titreyen ellerim, bırak anlatsın sana
Seni ne kadar çok sevdiğimi...
Gecelerde başlayan aşkımızın kıvılcımları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!