Söyleyecek sözüm yok
Hiç kimseye, hiçbir şeye
Hele kendime hiç yok
Konuşan dil tutuldu
Söz tükendi, suskunluk notasındayım
Sol yanım kurudu/vurgundayım
Adsız bir kentte
Kimliksiz bir parkta
Gücendim güne
Sabah ayazı yüreğim
Temmuz sıcağına inat
Yüzüm ay, gözlerim yıldız
Niye çiçekledin ki
Dallarını kış ortası
Bir soluk meltem,
Bir avuç
Gün ışığımı kandırdı
Kuru dallarını
Bir umut,alacağım
Güneş senden
Buluttan, Nisan yağmurunu
Bir kanat özgürlük,martıdan
Bir avuç derinlik, okyanustan
Biraz delilik, dağ yelinden
Ah benim deli yüreğimin gülü
Beni düşün, düşün ki aklından yüreğine düşeyim
Her daim
Tut ki ulu bir çınarım, başı bulutlu dağ yolunda
Uyu gölgeliğimde serince
Uyu ki düşüne gireyim
Tükenmedi, kırk yıl
Bilsin istedi, bitmeyen sevdasını
Yaylaların kızının
Süzülüp gelmişti işte
Kekik kokulu kadını gördü
Giderken buralardan
Kadın
Doğdum,kız dediler
Yüreği sızladı anamın
Eksik etek dediler
Buruk bir sevinçle sarıldı
Gel benimle,
Bak hala çiçekler var
Turunç bahçelerinde
Ver elini, ineriz az sonra
Kıyısına Akdeniz’in
Portakalda çiçekli
Bakışlarımız,
Sağanak öncesi bulutların
Can çekişmesi
Kekik kokuyor ellerimiz
Gülüşümüz,
Portakal rengi çiçekleri
Yasak bana sevdalar
Deli,deli hoyratça esiyor
Kavak yelleri
Konaklar mı,tek yürekte
Bilmem ki
Esip, esip konarsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!