Nurol Banabak Şiirleri - Şair Nurol Banabak

“Aşk, bize güç veren tek özgürlük yitimidir.”
(aragon)

I

Ben bir yazarım
Yazının icadından önce
Ben bir şairim
Şiirin icadından önce

Ama dostlar, ama dostlar, aman dostlar

Bugün de mi ölüyorum bir yerde?
Bir, ersiz meydanda.
Filistin’de, Lübnan’da her yerde!

İmge firari, dize kırık, söz sağır.
Maskeler inmiş, maskeler takılmış.

Gittin
Balık düştü sudan ayrı
Boğuldu yeryüzünden

Gittin
Bir yavru kuş düştü yuvadan

Baktım aynaya;
Ben bana benziyor muyum?
Kapadım aynayı.
Ne aynaymış ayna!

Anılarıma baktım

“en büyük ceza değil midir insan insana”

not: buradaki şiir tarafımdan kaldırılmıştır /nb

- Ali Ekber Çiçek’siz-

teker teker koparılıyoruz dünyadan;
topar topar.
Haydar…
-laiklik ağular içinde!

Hayatın yokuşunda adam
Adamın yokuşunda kadın
Kadının yokuşunda memeler
Yürü yürü aynı yer

mart 1985

Ne kaldı aşka dair yazılmadık
Ve vatana dair ve utkuya
Tanrı bile künfeyekün şiire bulandı

En vahşi savaş
Hüzün çiçekleri açtı

yarısı gece bir gün
yarısı ayrılık bir aşk
yarısı ölüm bir hayat
her şeyim yârim yârim