dilin de çarmıhı olurmuş meğer
üç harf arasına gerili
etten uçurum
şiir damıtmış mıydık sözcüklerden
söz bize yad düşmeden
İlk inanmamayı öğrendim
Her şeye
Ölüme bile
Sonra düşünmeyi öğrendim
Her şeyi
ben bir fotoğraf karesinde donuk
kumu hissetmekte ve yakıcı ve ışık yanılsamasını / uzak
ben anıların kevgiri karanlık hayal perdesi
kum dolu gözü açıyorum öpüşüne / yoksun
görüyorsun dilim dönmüyor artık şiire
-''Aynı tür kuşlar, hep birlikte aynı yöne doğru uçarlar...' -
en iyi kuşlar bilir ölümü
her günbatımında ölürler
gündoğumunda çığlık çığlığa
Tüfek icat oldu,
Mertlik bozuldu.
İnternet icat oldu,
Şiir bozuldu.
Bari kuduz aşısı icat olsa da,
Kurtulsak şu edebiyattan!
I
su uyur, düşman uyusaydı keşke
sen tütün biçeydin ben çay
yine yemen’den geleydi kahve
Hangi tarihin hortlakları bunlar?
Hangi karanlığın iğrenç leşleri?
Rüyalarımıza karanlık bulaştırmaya koşan,
Kara yobazlar!
Evrimleşemeyen,
Bir sabaha karşı
Kısrak bir tay büyürken çayırında
Bir sabaha karşı
Kuşlara uçurur ömrümü
Ölürüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!