İnsan ol insandan yana
Yiğit yiğitten tutuna
Söylersen söyler dostuna
Ele sırrın açma sakın
Yavaştan yavaş olursun
Önce kucaklaştı tokalaştılar
Gülüp eğlendiler şakalaştılar
Birden bire durdu hep ağlaştılar
Meğerse toy imiş şaşırdım kaldım
Kendisi aldanır aldattım sanan
Sen ağlama nazlı güzel
Yaşın ben olam ben olam
Ben seni severim ezel
Düşün ben olam ben olam
Sallanıp bağrımı ezme
Ela gözlü nazlı dilber
Beni derde salan sensin
Yıllarca peşen ağlattın
Taştan taşa çalan sensin
Sormadın derdim bilmedin
Serin serin esme rüzgar
Bugün gönlüm gamlı benim
Şaka yapmayın bulutlar
İki gözüm nemli benim
Ömür güneşimiz açtı
Bahar gelmiş bizim ile
Her bir yana Soğanlı’nın
Bezenmiş ala yeşile
Nev-civanı Soğanlı’nın
Seni tarif etsin diller
Son baharda dağlar gibi
Kara boyun eğdim kara
Yıllardır aşkın elinden
Yara boyun eğdim yara
Yar zülüfü deste deste
Yar hasretin çeke çeke
Neye varır sonu bilmem
Hasretin boynumu büke
Neye varır sonu bilmem
Kerem gibi yaktın nara
Nasıl gidem bu dünyanın izine
İnişi yokuşu bitmez düzler oy
Usanmışam siteminden sözünden
Ağlayarak kör olmuştur gözler oy
Sevgilim kimdir hani maşuğum
Böyle midir bu dünyanın kanunu
Ekini büyüten bağlar susar mı
Aşığın çileyle geçiyor günü
İçinde yara var ağlar susar mı
İşi temelinden bilenler söyler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!